ساینس

در دهه گذشته، درگیری تحصیلی به دلیل جامعیت در توصیف انگیزه و یادگیری دانش‌آموزان و همچنین به‌عنوان یک عامل پیش‌بینی کننده قوی عملکرد، پیشرفت و موفقیت دانش آموزان در مدرسه، موردتوجه پژوهشگران و مربیان قرارگرفته است. درواقع بسیاری از مطالعات نشان داده است که درگیری بالاتر با نمرات و رفتار بهتر، اعتماد به‌ نفس بالاتر و سازگاری بیشتر در مدرسه همراه است. این سازه تصویر روشنی از پیشرفت و شکست تحصیلی دانش‌آموزان ارائه میدهد و به‌ عنوان مدل اولیه برای پیشرفت و شکست تحصیلی و درعین‌حال به‌عنوان امید بخش‌ترین رویکرد برای مداخله و جلوگیری از این پدیده در نظر گرفته‌ شده است. شورای تحقیقات ملی و موسسه پزشکی عقیده دارند دانش‌آموزان درگیر بیشتر در فعالیت‌های تحصیلی شرکت می‌کنند. آن‌ها همچنین تلاش، پافشاری و رفتارهای خودتنظیمی بیشتری برای رسیدن به اهداف خود نشان می‌دهند و خودشان را به چالش می‌کشند و از چالش و یادگیری لذت می‌برند. برای درگیری تحصیلی تعاریف متنوع و متفاوتی ارائه‌شده است؛ برخی پژوهشگران درگیری را به‌عنوان یک فرآیند در نظر گرفته‌اند درحالی‌که دیگران آن را به‌عنوان یک نتیجه مفهوم سازی کرده‌اند. با این‌وجود تمامی این تعاریف متنوع در چند مقوله مشترک هستند: ۱- درگیری یک میانجی مهم برای یادگیری است. ۲- درگیری یک سازه چندبعدی است. ۳- دانش‌آموزان هنگام انتقال از مقطع ابتدایی به راهنمایی، کاهش درگیری در فعالیت‌های یادگیری، از خود نشان می‌دهند.

سایت خرید پرسشنامه و پروتکل روانشناشی ایران تحقیق را مشاهده کنید